Χρωματιστά
νύχια
των ποδιών
σε σας
είναι αδύνατο
το βλέμμα
να μη ρίξω
ερευνητικά
αχόρταγα
κρυφά
αναζητώντας
μια συμμετρία
ένα τέλειο σμίλεμα
χάρης
και δύναμης
ευλυγισίας
κι αισθητισμού
πρωτογενής
αλλά εκλεπτυσμένη
αίσθηση
πόσο χαμηλά
αλλά και πόσο
πάνω απ' οτιδήποτε
το φανέρωμα
των δακτύλων
μέσα απ' τα λουράκια
ένα χωροδικτύωμα
υποσχόμενο
άμετρες ηδονές
κρυφές
απαγορευμένες
κι απελεύθερες
αρμονική κλίση
του μετατάρσιου
μεταφραζόμενη
σε πελάγη
μανιασμένα κύματα
όταν με κλειδώνεις
πάνω σου
μέσα σου
μόνο που τότε
δεν μπορώ
να τα δω
παρά μόνο
με τη φαντασία
να επαναφέρω
την αίσθηση
την κίνηση
το λίκνισμα
την κάμψη
και το πέταγμα
στ' ακροδάκτυλα
σαν να μην
είναι ανάγκη
πια να αγγίζετε
τη γη
μη συγχέεστε
με τα ευτελή
μη χάνετε
το στιλπνό σας
ερωτικό κάλεσμα
ερχόμενα σ' επαφή
με το έμπεδο
περνάτε με έπαρση
και πεποίθηση
μπροστά μου
τέμνετε
σταυρωτά
τις αντοχές μου
ωθείτε στα όρια
την όρασή μου
οι κόρες μου
διαστέλλονται
εκρήγνυνται
στη θέα σας
δεν μου μένει
τίποτα άλλο
σκύβω
απαλά και
σας φέρνω
στο στόμα μου
ένα- ένα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου