Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σημασία


Δεν είναι λίγα
το ξέρεις
αυτά που ζητώ
αν μου έδινες
κάτι λιγότερο
δεν θα είχα 
να ζητώ
θα έλεγες
τόσο είναι
αυτά είναι
πορέψου 
όπως μπορείς
όταν όμως 
τα έχεις όλα
ζητάς κι άλλα
τόσα
μα πώς γίνεται
γίνεται λοιπόν
γιατί αλλιώς
αυτό είναι
σου κάνει
δεν σου κάνει
κι έξω απ' την πόρτα
μ' αυτή η πόρτα
είναι ανοιχτή
έχω ένα σπίτι
είμαι το εδώ
και το παραπέρα
κι έχουμε ένα δρόμο
ν' ανακαλύψουμε
κι άλλα πολλά
όχι πως τα κρατάω
κρυμμένα
αλλά να
είναι τα 
καινούρια μου ρούχα
οι νέες μου συνήθειες
τα δικά σου
που τα κάνω δικά μου
χωρίς να το ξέρω
τα μικρά μας και 
τα μεγάλα
τα δικά μας
πια
που δεν ξεχωρίζω
το εγώ, το εσύ
οι καινούριες λέξεις
γιατί ναι
έχει σημασία
το πώς λες 
τα πράγματα
έχει σημασία
για τη ζωή 
που διαλέγω
και ντύμα μου
και σχήμα
σημασία έχει
για μένα
το πώς το λες
το πώς με λες
έχω ένα όνομα 
δικό μου
τελικά
αυτό
που μου έδωσες
και περήφανα
το έκανα
το νέο μου
πρόσωπο
μόνο αντικριστά
στο δικό σου
μόνο έτσι πια
με αναγνωρίζω


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...