Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Όταν

Όταν εσύ
παιδί μου
μετά από χρόνια
θ αναζητάς
τις παλιές φωτογραφίες
που δεν θα υπάρχουν τότε
όταν θ ανοίγεις τα συρτάρια
και θα αναπολείς μνήμες
βλέμματα κι εικόνες
μιας κρυμμένης παιδικότητας
όταν θ ανακαλύπτεις
τον απόηχο
από τα λόγια που είπαμε
και άλλα πολλά
που εννοήσαμε
αλλά ποτέ
δεν αρθρώθηκαν
- δεν είναι πάντα ανάγκη
να τα βάζουμε σε μια σειρά
τα πράγματα-
όταν θα γυρίζεις πίσω
και θα ψάχνεις τα παλιά
ορυχεία
για να μπορέσεις
να προχωρήσεις
με θάρρος
κι ένα κομμάτι
υπόγεια λήθη
στη ζωή σου
τότε, λοιπόν,
να θυμηθείς
ότι μια μέρα
σαν τη σημερινή
έκανες την καρδιά μου
να ραγίσει
από χαρά
μ' έκανες να χαθώ
στο πρόσωπό σου
και να θέλω
ν' αφήσω ελεύθερο ένα ζεστό δάκρυ
μ' όλα τα φώτα αναμένα
και να θέλω
να σε πάρω στην αγκαλιά μου
με λυγμούς
γιατί δεν είναι όλα μάταια
γιατί η αγάπη
έχει και δίνει
για το αίμα
που μας ενώνει
αλλά και
για όσους μεταλαβαίνουμε
μυστικά
σώμα και ψυχή
κι όταν δίνει
μπορώ να ξεκινώ
με ένα τραγούδι χαρούμενο
τη μέρα μου


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...