Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παρασκευή

Όταν σε ρωτώ
θα μ' αγαπάς για πάντα;
να μου λες
τι θα πει για πάντα;
Θα πει 
κι όταν από θεός
γίνομαι μικρός
όταν προσπαθώ
να γίνομαι 
αυτό που θέλω
για σένα
όταν πέφτω και
χάνω το βήμα μου
κοντά μου να είσαι 
και τότε
ακόμα περισσότερο
γιατί μαθαίνω
Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη
Παρασκευή
μαθαίνω να ζω
και με το πολύ
και με το λίγο μου
λόγια λόγια
μα δεν είναι μόνο
δες
πώς βυθίζομαι 
στην αγκαλιά σου
 και δίνω μία μετά
ψηλώνω
αγκαλιάζω 
το κρεβάτι
το δωμάτιο
περνάω μέσα από 
τους τοίχους
πετάω ψηλά
κι επιστρέφω πάλι
σε σένα
λικνιζόμαστε
πρόσωπο με πρόσωπο
σφιχτά
με λόγια
με αίμα
με σώμα
κι ανάσα
αυτό το αγάπη μου
περιμένω
πάνω απ' όλα
γι αυτό ζω
με αυτό προχωρώ
Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή
Σάββατο και Κυριακή
πότε πάλι
αγάπη μου
τώρα, τώρα είναι
εδώ εγώ
το ξέρω
μη φεύγεις
μόνο θα 
μετεωρίζομαι 
για λίγο
πάνω και έξω
απ' αυτό το σώμα
και θα επιστρέφω
ξεχειλίζοντας
αγάπη 
τόσο πολύ που 
καμιά φορά
δεν θα μπορώ
να τη βάλω
σ ' ένα σώμα
σε μια στιγμή
και θα χάνεται η στιγμή
μη χαθείς και συ
μαζί της
Σάββατο , Κυριακή 
και πάλι 
Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη...
αυτό έχω μόνο 
να περιμένω


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...