202!

Οι συνολικές αναρτήσεις (δημοσιευμένα και πρόχειρα) έχουν ξεπεράσει πλέον τις 200.. Τώρα θα μου πείτε, είναι λόγος αυτός να το γιορτάσεις;

Όχι ακριβώς. Αλλά, αν πρέπει, αν οφείλω κάτι για όλες αυτές τις σημαντικές ή ασήμαντες λέξεις που καταγράφονται εδώ, για όλη τη ζωή που περνάει εδώ μέσα, είναι να αποδώσω πίσω σε όσους δίνουν νόημα σε αυτή τη ζωή, ειδικά σε όσους είναι αφορμή και αιτία για όσα γράφονται, ακέραιο το συναίσθημα και την πρώτη ύλη.

Είναι δικά μας όλα αυτά, Είναι η ζωή, όπως τη ζούμε και όπως θα θέλαμε να τη ζήσουμε. Είναι ο έρωτας, οι μοναχικές στιγμές, τα θεϊκά μαζί, οι απογοητεύσεις, οι προσπάθειες, οι χαρές και οι λύπες, τα κοινότοπα και τα ξεχωριστά. Είναι το εγώ και το εσύ σε κάθε "σελίδα". Είναι η μνήμη μας, τελικά. Κι εγώ δεν είμαι κανένας Ελύτης ούτε κανένας μάγος, ούτε και κανένας άξιος της γενιάς μου. Είμαι ένας απλός διαχειριστής της μνήμης.

Κι επειδή μ' έχει πιάσει μια κουλή διάθεση σήμερα με Beach Boys (που θα έπρεπε να λέγονται Beach Grandpas, πλέον) θέλω να κλείσω απόψε με ένα αισιόδοξο μήνυμα για τη μέρα που έρχεται: fun, fun fun!!!