Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δικαίωμα

Αν έχουμε
δικαίωμα
γι απρόσμενα
ταξίδια
για σχέδια και προορισμούς
όνειρα μακρινά
αυτό θα πει
το σ' αγαπώ
ζει μέσα μας
απλά
αυτό θα πει
μην πεις ποτέ
για μας πως είν' αργά

αν έχω το δικαίωμα
να γίνομαι
από εσένα
όσα ποτέ δεν έκανα
και είχα
για χαμένα
αυτό θα πει
πως μ' έχεις πια
στα ρούχα σου
κρυμμένο
τη μυρωδιά σου
στα μαλλιά
στο σώμα σου
λουσμένο
αυτό θα πει
αγάπη μου
πως χρόνια περιμένω
τα χρόνια μου που έχασα
για σένα ξαναπαίρνω
για τη στιγμή
που θα μπορείς
τα μάτια σου ν' ανοίξεις
και να μαι κει
δική σου γη
ν' απλώσεις
να μ' αγγίξεις
αν έχω εγώ δικαίωμα
ολόκληρο δικό σου
ν' ανοίγεις το παράθυρο
να βλέπεις τ' όνειρό σου
να μη μετράς τις Κυριακές
τις βροχερές τις μέρες
να ξεκινάς για εκδρομές
ν απλώνεις καλημέρες

έχει η ζωή δικαίωμα
κι οι νόμοι της ορίζουν
πως θέλει όσοι αγαπούν
σαν ένας να τη ζήσουν

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...