Πρεμιέρα

Εντάξει, λοιπόν,
τώρα τα δύσκολα
τώρα δυνατοί
ανεβαίνουμε
σε πείσμα
του καιρού
χωράμε
κι εδώ
κι αλλού
εμείς που μαθαίνουμε
να βγαίνουμε
έξω στη βροχή
με χαρά
να βρισκόμαστε
δύσκολα
λίγο
αδύναμοι
δυνατοί
φωτεινοί
σκοτεινοί
βλέποντας
αγγίζοντας
ό,τι ποτέ
μα ποτέ
άλλοι δεν πρόκειται
να υποψιαστούν
σε μια ζωή
για τούτο λέω
είναι τόσο
μα τόσο ταιριαστό
και σωστό
να είμαι
δίπλα σου
τώρα
απόψε
αύριο
με κόπο
με σθένος
θέλοντας
γνωρίζοντας
και το ξέρω
και το γυρίζω μέσα μου
διαρκώς
κι αυτή η γνώση
πονά
κι αυτή η γνώση
πεισμώνει
πάντα το έβρισκα
στα δύσκολα
αυτό το θάρρος
να πορεύομαι
με απόφαση στέρεη
εκεί
που η λογική
περισσεύει
εκεί που ορίζει
η καρδιά μου
μόνο
κι είναι τόσο ταιριαστό
τόσο σωστό
να είσαι πλάι μου
κι ο χρόνος
να μετρά
σαν σε ταινία
είμαστε ξαφνικά
πρωταγωνιστές
στη σκηνή
βγαίνω μπροστά
χωρίς δισταγμό
χωρίς φόβο
γιατί
αυτός ο ρόλος
είναι ο δικός μου
κι ο δικός σου
γραμμένος
πριν από μένα
και πριν από σένα
στην πρεμιέρα μας
βγαίνουμε
κρατώντας το χέρι
και το χειροκρότημα
όλο δικό μας