Μετά τη βροχή
πάνω από τα σύννεφα'
ανέβα και λάμψε
γλυκό μου άστρο
με τη ηδύτητα του ονείρου
όμορφα και πάρε με
στην αγκαλιά σου
σαν μητέρα ουράνια
σαν φως αγγέλου
έλα και δείξε
σε όλους μας
το δρόμο
για την ψυχή μας
ατένισε πέρα μακριά '
και μέσα
η αγάπη ανθίζει
στο στήθος σου'
σαν βρέφος
στο λίκνο του
στο σκοτεινό μου θάλαμο
στέκομαι
σκαλιά πιο κάτω
και σε κοιτάζω
εκστατικός
ζητώντας να μάθω
τη ζωή
μέσα
απ' τα δικά σου μάτια
πόσο ψηλά στέκεις
και με την έγνοια σου
αγκαλιάζεις
κάθε μικρή ανησυχία
είσαι κοντά μου
άγγελέ μου'
χωρίς το απόκοσμο
κι αλλόκοτο ρίγος
του ψυχρού λευκού
αλλά με τη ζεστή
ανάσα
το γάλα
και το απαλό στόμα
που σμίγει
σ' ένα
το πιο γλυκό απ' όλα
αγγελικό φιλί
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου