Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

After moments




Και μόνο που
Υποψιάζομαι κάπου
Την ύπαρξή σου
Τον τρόπο που κινείσαι
Και
Αναδεύεις τον αέρα
Κάτι μέσα  μου
Και πάνω μου
Κινητοποιείται
Το κορμί
Που τόσο τέλεια
Κουμπώνει στο δικό σου
Να παραμένω τμήμα σου
Αναπόσπαστο κομμάτι
Έτσι ώστε
Να μην ξεχωρίζει πια κανείς
Τα διαφορετικά μέλη
Να γίνουν ένα αμάλγαμα
και άνδρας
Και γυναίκα
 Και κάτι
Πολύ πιο πέρα
Και μετά από αυτό
Ω πόσο το κορμί μου
Ποθώ να χαθεί
Μέσα σου
Και με φωνές και με σιωπές
Και με άγριες κραυγές
Με χαρά και πόνο
Μ’ επιθυμία και μανία
Να τυλιχτούμε
Σαν σκιές
Γύρω γύρω
Να γιορτάζω το σώμα σου
Όλα να τα βλέπω
Καθαρά
Αποτυπωμένα
Στα δικά μου μάτια
Να συμβαίνουν σε μένα
Να είμαι θύτης και θύμα
Ενεργός
Και παραδομένος
Και ν’ αφεθώ ν’ αφεθώ
Άγια και
Καταραμένη στιγμή
Της αθανασίας
Που διαρκείς τόσο λίγο
Και μας  μαυλίζεις έτσι
Χαρίζοντάς μας
Ένα θεϊκό φωτοστέφανο
Που χαμογελά
Σαν γλυκύς καρπός
Επάνω μας
After moments

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...