Στο γρασίδι

Γυναίκες
στο γρασίδι
με τα βαμμένα νύχια
και τα πρόωρα
κουρασμένα βλέφαρα
που βλέπετε ζωές
άλλες ζωές
με την ζηλοφθονία
του καθημερινού κάματου
σ' ένα ανώφελο
γύρω γύρω
απ' τα ίδια
κουβεντολόι
κι η ώρα να χάνεται
πόσο χαίρομαι
που δεν μοιάζετε
με το άλλο μου σώμα
που βλέπω να περνά
ζωντανό
και παλλόμενο
ένα φλεγόμενο
νεαρό άστρο,
αναγεννώμενο διαρκώς
αυτοτροφοδοτούμενο
τον ίδιο του τον πόθο
μέσα στον ορυμαγδό
των σκουπιδιών σας
και την μάταιη προσπάθεια
αναδόμησης
του θνήσκοντος
έρωτα
του άλλοτε
τι καλά
που το άλλο μου σώμα
δεν ξέρει τι θα πει
αφήνομαι και
κατρακυλάω
μόνο στην έξαψη'
διαρκώς
ανεβαίνει
με πυρετώδη ρυθμό
κι ανάταση
πόσα σ' αυτό χρωστώ
που στέκομαι
με σιγουριά
κι αγάπη
για μένα
για τη ζωή
που αντιστέκεται
για όλα
τα ερωτικά ταξίδια
που είναι
προορισμός
και χαρά της διαδρομής
γυναίκες
πεταμένες στο γρασίδι
κοιτάξτε λίγο
τις ζωές σας
πριν
όλα προσπεράσουν
και το μάταιο
γερασμένο
θα κατοικεί
μονίμως πια
στο βλέμμα σας
το απλανές
και πλανεμένο