Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παραλήρημα


κορμί μου
για ταξίδι αφορμή μου
κρατώ επάνω μου
κολλάω σε όλους του τοίχους
σαν φτηνός μανιακός serial
θα θελα να προβάλλεσαι
στο ταβάνι
μα και πάλι
όπου είμαι
κατοπτρίζεσαι μέσα μου
ούτως ή άλλως
να παίξω με το διάδημα
να παίξεις
όλες μου τις δυνάμεις
ποντάρω
στα δάχτυλά σου
κανόνισέ τα όλα
όπως ξέρεις
ξυπνώ αχάραγα
και ψάχνω να βρω
τ' απομεινάρια μια μέρας
που δεν σ είχα
στο κινητό
εικόνα ένα
εικόνα δύο
θα το πετάξω κάτω
δεν γίνεται
αναλώνεται σε εικόνες
και στιγμιότυπα
ναι, εγώ που είμαι καλός σ' αυτό
όλα να τ' αποτυπώνω
μ΄αυτό ξεκινώντας
και τελειώνοντας τη μέρα
λέω πως δεν μπορεί
είναι άρρωστο, το θέλω
ζωντανή παντού
εδώ και τώρα και συνέχεια
και με γλυκά καμώματα
να μ' έχεις τελειωμένο
δικό σου
σε βλέπω
και νιώθω γλυκά να παραλύω
παραδομένος εκούσια
και με τη θέλησή μου όλη
στα δικά σου χέρια
πώς με κάνεις
να βρίσκω και να χάνω
όλα
πώς βγάζεις το μέσα  μου
έξω
όλο φωτεινό
και ρευστό λάμπον
έξω στον κόσμο
θέλω να σε δω
κι όλα να στα δίνω
να μη με νοιάζει
φανερά να υποφέρω για σένα
κι άλλο πόθο'
δίνοντάς μου
και λίγο ακόμα πριν
πριν να με λυτρώνεις
να πηγαίνεις πιο πέρα
μέχρι το σημείο
να μη βγαίνει πια φωνή
παρά το μούγκρισμα
του ζώου
και το θείο
παραλήρημα
όταν όλα ενώνονται
σ έναν σπασμό ψυχής

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...