Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Φόρεμα

Κάθε χρόνο
θα γιορτάζουμε
αναδρομικά
τηρώντας όλες τις
κρυφές υποσχέσεις
λέω κρυφές
μα πρέπει να φανερώσω ότι
κάθε βράδυ
απλώνω τακτικά
τα ρούχα σου
και πέφτω επάνω τους
τρίβω τα υφάσματα
ν' ανακατέψω τη μυρωδιά μου
με το αποτύπωμα της υφής σου
πράγματα που
κι εγώ δεν πιστεύω ότι γίνονται
όπως ένας κατά συρροήν
ή ένας μανιακός
συλλέγει τακτικά
κομμάτια από ύφασμα
φίνα σατέν που γλιστρούν απαλά
περιφέρω το σώμα μου γυμνό
με ηδονή που πονά σχεδόν
από δωμάτιο σε δωμάτιο
μετουσιώνομαι σε σένα
μεταλλάσσομαι
θέλω να νιώσω
όπως νιώθεις όταν
το βήμα σου
πάνω στα τακούνια
ο αέρας να φυσά
μέσα σου να σηκώνεται ένα κύμα
γυναίκα
δεν γίνεται αλλιώς
αναστατώνοντας κάθε αίσθηση
αποζητώντας κάθε σου στιγμή
να σ' έχω
όταν δεν μπορώ να σ' έχω
κι αυτό πιο πολύ θεέ μου
να με μεθάει
και να με συνεπαίρνει
συγχωρήστε μου
είναι οι δικές μου
παράφορες εμμονές
τους δίνεις σάρκα και ψυχή
κι όλα τα δικά σου πράγματα
με κυριεύουνε απόλυτα
μέρα τη μέρα
ω, πόσο σε θέλω
ο τρελός κι ανόητος
ακόλαστος κολασμένος σου!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...