Ναι τελικά
επισφαλείς
οι λέξεις κατατρεγμένες
σπασμένες φωνές
και τεθλασμένα γέλια
πόσο θέλω
να χορέψουμε ανάλαφρα
όμορφοι κι αέρινοι
σ' ένα χώρο φωτεινό
φορώντας ρούχα ανοιχτά
και χαμόγελα διαφανή
αγκάλιαζέ με σφιχτά
άφηνέ με
πιάσε με και γω
θα τρέξω ίσια στο κέντρο σου
θα περιμένω γυμνός
και μόνο με την ιδέα
της αναμονής σου
θα είμαι έτοιμος
αγκάλιαζέ με
γλυκά και παράφορα
κλείνε με ερμητικά
ν' αγωνίζομαι
να παραμείνω λίγο ακόμα
και το πρωί
ας κάνουμε ότι
θα βρεθούμε και μετά εδώ
τώρα ακόμα όλο αυτό
που δεν έχει κατακαθίσει
ακόμα το σώμα αχνίζει
άσε με να ακουμπώ
χρειάζομαι όλη μου την αφή
ας σηκωθούμε λέει
κι αυτό το πρωί
με την προοπτική μας
στο τέλος της μέρας
είδα ένα παράπονο
στο βλέμμα σου
πίσω απ' το χαμόγελο
είδα να σκοτεινιάζει
λίγο πιο νωρίς
ανεπαισθήτως
σαν τα χρόνια που κάπου
μένουν ή χάνονται
μη μ' αφήνεις ακόμα
ας έχει φως
φοβάμαι
για το σκοτάδι που θα έρθει
μείνε ακόμα λίγο
και καθησύχαζέ με
γλυκά
κι από το στήθος σου
άσε με σαν παιδί
μ' εμπιστοσύνη ν' αφεθώ
επισφαλείς
οι λέξεις κατατρεγμένες
σπασμένες φωνές
και τεθλασμένα γέλια
πόσο θέλω
να χορέψουμε ανάλαφρα
όμορφοι κι αέρινοι
σ' ένα χώρο φωτεινό
φορώντας ρούχα ανοιχτά
και χαμόγελα διαφανή
αγκάλιαζέ με σφιχτά
άφηνέ με
πιάσε με και γω
θα τρέξω ίσια στο κέντρο σου
θα περιμένω γυμνός
και μόνο με την ιδέα
της αναμονής σου
θα είμαι έτοιμος
αγκάλιαζέ με
γλυκά και παράφορα
κλείνε με ερμητικά
ν' αγωνίζομαι
να παραμείνω λίγο ακόμα
και το πρωί
ας κάνουμε ότι
θα βρεθούμε και μετά εδώ
τώρα ακόμα όλο αυτό
που δεν έχει κατακαθίσει
ακόμα το σώμα αχνίζει
άσε με να ακουμπώ
χρειάζομαι όλη μου την αφή
ας σηκωθούμε λέει
κι αυτό το πρωί
με την προοπτική μας
στο τέλος της μέρας
είδα ένα παράπονο
στο βλέμμα σου
πίσω απ' το χαμόγελο
είδα να σκοτεινιάζει
λίγο πιο νωρίς
ανεπαισθήτως
σαν τα χρόνια που κάπου
μένουν ή χάνονται
μη μ' αφήνεις ακόμα
ας έχει φως
φοβάμαι
για το σκοτάδι που θα έρθει
μείνε ακόμα λίγο
και καθησύχαζέ με
γλυκά
κι από το στήθος σου
άσε με σαν παιδί
μ' εμπιστοσύνη ν' αφεθώ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου