Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γιατί είσαι εδώ

να αγκαλιάσω
τον αστράγαλό σου
σαν λεπτό διάφανο βραχιόλι
να κυλήσω στο λαιμό σου
σαν την τελευταία σταγόνα ποτό
να διασχίσω την ενδοχώρα
μέχρι το δροσερό λιβάδι
και να προσφέρω
χοή και θυσία
να βρέξω τα χείλη μου
νοτισμένα μάτια
κλείνω και πέφτω βαθιά
έτσι πρέπει να είναι
όταν βυθίζεσαι στο έρεβος
και πάλι επάνω
με μιαν ανάσα
ρίξε μου ένα νεύμα
κάνε στο πέρασμά σου'
να θροίζουνε
τα φύλλα σαν σκέψεις που πετάνε
ερωτικά να πλανεύονται
σμίξιμο
ανατριχίλα
λιτανεία ορθή
πόσα μάτια γυρίζουνε
φθονούνε ή ορέγονται
κάνε να μην μπορέσω ποτέ
να πω σε χόρτασα
να μη φτάσω ποτέ
ως το πιο έσχατο
να σε τρυγώ
κι όλο να καρπίζεις
με τον ανθό στα χείλη
κι ένα χαμόγελο μαργαριτάρι
αγάπη μου
αχ να σε πάρω
και πίσω ποτέ
να μη γυρίσω πάλι
άδραξε και όρισέ με
κάνε με δικό σου νικητή
έλα να παλέψουμε
και να καλπάσουμε μαζί
όπως ποτέ
δώσε μου σχήμα
μέσα στο στόμα σου
φανέρωσέ μου
όλα τα μυστικά
κοινωνήσέ μου
τα υγρά σου χείλη
άνοιξέ μου το δρόμο
να περνώ και να γελώ
να γελώ και να τραγουδώ
και να λέω
ναι,όλα διπλά τα ζω
γιατί είσαι εδώ! 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...