Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ξεχωριστή

Ξεχωριστή
από πάντα
το ξερες
δεν ήταν εύκολο
δεν υπάρχουν κανόνες
δεν τους χρειαζόσουν
ξεκίνησες να φτιάξεις
τον κόσμο σου
και να τοποθετήσεις
την εικόνα σου
μέσα σ' αυτόν
άλλοι το προσπαθούν
ανεπιτυχώς
εσύ έπρεπε
να καταστείλεις
το μοναδικό
το τάλαντο
του έρωτα
ήθελες μόνο
να μπορείς
να υπάρχεις
έξω απ' το πλήθος
όχι, όχι
δεν σε χωρά
δεν είσαι εκεί
γι' αυτό ψάχνεις
το ξεχωριστό
τι κατάφερες, τελικά
αναρωτιέσαι
μα πώς μπορεί
ν' αναρωτιέται
μια μικρή θάλασσα
το λόγο και την αιτία
δεν υπάρχει
είν' αυταπόδεικτο
κι αν τώρα
κάθομαι
και τα λέω
αυτά με λόγια
σχεδόν πεζά
είναι για ν' αφήσω
ένα ακόμα
ισχνό τεκμήριο
να ξέρουν όλοι
όσοι θα μπορούν
κι όσοι θα καταλαβαίνουν
κάποτε
ότι δεν υπήρξες
μάταια
στο χώρο
κι έξω απ' αυτόν
στις συνήθειες σου
και στην απαίτηση
να μην υποτάσσεσαι
ναι, αγαπημένη,
στέκεσαι μοναδική
χιλιάδες χρόνια
και πριν ακόμα
απ' το χρόνο
στέρεα κερματισμένη
φωτεινά σκοτεινή
ιερά μαινόμενη
βέβηλα παθιασμένη
ερωτικά λατρεμένη
όλα ετούτα
όχι όσο θα σου έπρεπε
όχι όσο ζητούσες
κι απαιτείς
δικαιωματικά
τον δικό σου
πρώτο ρόλο
έτοιμη πια
να υποδυθείς
ό,τι η ζωή
δίνει πίσω
ως όφειλε

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...