Δεν σε πιστεύω
τα μεγάλα παιδιά
δεν κλαίνε
αλλά οι άντρες
κλαίνε πικρά
μουσκεύουν
το μαξιλάρι
σαν κοριτσάκια
αλλά όχι
με το κοριτσίστικο
καπρίτσιο
κλαίνε
με την καρδιά τους
οδηγώντας
όχι με την πρόφαση
του αέρα
που χτυπά
στο πρόσωπο
αλλά απροκάλυπτα
χωρίς ντροπή
γιατί το δάκρυ
ενός άντρα
πηγάζει κατευθείαν
από το πιο
φωτεινό και ατόφιο
κομμάτι του
που τόσο πολύ
το 'χουμε φορτώσει
τα πρέπει και τα μη
κλαίνε
με τα πιο ακριβά δάκρυα
όχι συγχώρεσης
ούτε μετάνοιας
αλλά με τη συναίσθηση
της πράξης
πως είπα
τα πιο λάθος λόγια
στον πιο λάθος χρόνο
πως πλήγωσα
όποιον δεν έπρεπε
δεν είναι δάκρυα
εξαγνισμού
είναι η συγγνώμη
που άργησε τραγικά
είναι το σφάλμα
που έγινε οριστικά
το μοιραίο
που ήρθε
και δεν έκανες τίποτα
να το σταματήσεις
είναι που είμαστε
τίποτα
και κανένας
που μένουμε
μόνοι
τα παιδιά
κλαίνε κρυφά
και με παράπονο
και παραδίνονται
στον ύπνο
οι άντρες
πικρά
ολομόναχοι
κι ο χρόνος
πάνω τους
ολοένα βαραίνει
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου