Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αίσθηση

Μόνο
μέσα σ' αυτό το σώμα
μπορώ να είμαι
δεν χρειάζεται 
να υποδύομαι
όταν μου δόθηκες
ναι, 
θα έτρεχα 
κάθε σου επιθυμία
πώς να μην 
την ικανοποιήσω
έγινα ένα
κι έτσι απλά
θα μπορούσα
να μείνω εκεί
πληρότης μου
αξίζει κάθε ώρα
και λεπτό
της προσμονής
αγάπη μου
δεν είναι τίποτα
πιο οριστικό
τίποτα πιο
λυτρωτικό
από την προσδοκία
της αναμονής
έλα να μείνουμε
ζεστοί
κι αγκαλιασμένοι
ενώ η χαρά τριγύρω
θα διαχέεται
με το χορό
και το τραγούδι
των παιδιών
αργότερα
μόνο να γινόταν
στο χρόνο μια παύση
ή ένα πέρασμα
στη σιγή του φωτός
ή στον άσπρο πάγο
του απέραντου
να διάβαινε αυτή η στιγμή
διολισθαίνοντας σε ένα τώρα
που κρατώ στην αγκαλιά μου
ζεστό και λαγαρό
νιώθοντας ως τα πιο μύχια πως
θεέ μου, 
δικό μου είναι αυτό το σώμα
αξεδιάλυτο από μένα
κάνε την αίσθηση αυτή
με διάρκεια
μη με κλείνεις 
στον ασφυκτικό κλοιό του νερού
πάνω στο σεντόνι 
ένιωσα ελεύθερος
με αγάπησες
με όλο σου το αίμα
είσαι ακόμα γύρω μου
σαν να μου πήραν κάτι 
ένα χέρι
ή μία σκέψη
κι όμως ακόμα
μαζί μου εδώ 
το νιώθω

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...