Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

έχω

έρχεται εκείνη η ώρα
λες
καλά ως εδώ
διανύσαμε λίγη ακόμα διαδρομή
κλείνοντας τα παράθυρα
αφήνω μέσα
ό,τι καλύτερο συμβαίνει
μέσα σ' αυτό το χώρο
που λέμε δικό μας
θωπεύοντας γλυκά
μικρές στιγμές
ζώντας ξανά
μέσα σ' αυτό το μικρόκοσμο
που γεμίζει μόνο
με αγάπη
το σπίτι αυτό
δεν θέλω
καμία θλίψη
να το περιχαρακώνει
μόνο
οι καλύτερες ώρες
θα φορτωθούμε πάλι
το σακίδιο
με τα χρειώδη της ημέρας
μέσα σ' αυτά τα πράγματα
κρατώ - και είμαι ευγνώμων -
τα γλυκά τα χείλη
τα χέρια που κράτησαν χέρια
το δέρμα που έσμιξε ζεστό
ερμητικά
σαν το πιο πολύτιμο άρωμα
ψάχνω και το βρίσκω
στο μυαλό μου
που γαληνεύει
κι εκρύγνηται
αυτά τα υλικά του έρωτα
είναι ολόγυρά μου
δικά σου
και δικά μου
γι' αυτά και ζω
γι' αυτά και τραγουδώ
μη χλευάζετε
δεν υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο
το ορυκτό αλάτι
από το σώμα
και το μεθύσι
από την έξαψη
το ξαναζω
και δική μου σε  κάνω
καταθέτοντας
αλήθεια
και τη φωνή μου γυμνή
βρεμένη
από το λάδι
της ψυχής σου
που μου προσφέρεται
και το ξέρω
και δεν αντέχω
κι όμως αντέχω
του πόθου σου'
τον πόθο
ό,τι πιο πλήρες
και διάφανο
κατέχω








Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...