Αν γνωριζόμασταν
τυχαία
σήμερα
δυο περαστικοί
που συναντήθηκαν
αλλά, το σταματώ....
αν όλα είναι
χάος
δεν υπάρχει το τυχαίο
υπάρχει μόνο
το αναπόδραστο
υπάρχει
αυτό που θα συμβεί
έτσι είναι από καιρό
σχεδιασμένο
κι εμείς μόνο
δεν το γνωρίζουμε
με έναν τρόπο
χαίρομαι
που δοκιμάζομαι
στο κάθε όριο
χαίρομαι που
έρχεται η ώρα
που η λύπη με χορταίνει
η καρδιά βαραίνει
είναι σωματικά πράγματα
απτά
μετρούσα αργούς χτύπους
κάτι μέσα μου
σερνότανε
αργά, προμηνύοντας
το σεισμό που ξέσπασε
τίποτα, λέω
δεν μας βρίσκει απροετοίμαστους
ξέρουμε πως
όλα θα συμβούν
ωστόσο
να που αιφνιδιαστικά
μια εντύπωση
αλλάζει τα δεδομένα
πώς αλλιώς
να ερμηνεύσω ότι
μέσα στην παλάμη μου
ένιωσα
να κρατώ το χέρι σου
όχι όπως την πρώτη φορά
αλλά
σαν πρώτη φορά
σαν το αχνό το πρώτο φως
που διαλύει την ανησυχία
της μαύρης νύχτας
σαν το παιδί
που γεύεται
πρώτη φορά γλυκό σταφύλι
σαν δυο χείλη
που πρωτοφιληθήκανε
ξέρω
θα πεις
υπερβολές
τίποτα άλλο
δεν θα πω
μόνο απόλυτα
σ' αυτό
θα αφεθώ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου