Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γυναίκα στο κράσπεδο


Γυναίκα
στο κράσπεδο
δεν καταλήγουν όλα
όπως ξεκινούν
ήταν στην αρχή καλά
μια ωραία μέρα
έγινε λυγμός
και πόνος
τον βλέπω στο βλέμμα σου
βουβό κι απορημένο
που δεν ήθελες
τίποτε άλλο
παρά μια ήσυχη βόλτα
Κυριακάτικη
στη θάλασσα (καταραμένες Κυριακές)
ας μην παραπονιόμαστε
κάποιοι δεν θα φτάσουν ποτέ
κάποια παιδιά
θα κρατούν ένα άλλο χέρι
και με πόση χαρά
θ' αφήνουν το σώμα
να δέχεται το υγρό το χάδι
γι' αυτό 
ας αφήσουμε τη μέρα
και μαζί της να προχωρήσουμε
η θάλασσα
είναι κοντά
μα κάποτε
ο καιρός κόβεται
σπάει και θρυμματίζεται
με πάταγο
και δεν ξαναπατάς ποτέ
το πόδι σου 
στ' άγριο βότσαλο
ας βουτήξουμε 
σώμα με σώμα
κι άσε με 
προστατευτικά'
να κλείσω το στήθος σου
στις παλάμες μου
να φυλάξω για πάντα
τους γλυκούς καρπούς
του όψιμου
καλοκαιριού μας



Από το 1972. Προσέξτε τη μουσική την αισθητική και τον Bowieκό εν γένει τρόπο. Mέσα στην χαζοχαρουμενιά των 70's και την ψυχεδελική μαστούρα των 10' μια συγχορδία, ο DB είναι μία δεκαετία μπροστά, προμπομπός του punk που έρχεται,,,,, 


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...