Η μεγάλη μέρα

και πως να περάσει

η πιο μεγάλη μέρα

ανέφελα

ήσυχα

κι απατηλά

με πνοές από σύννεφο

και γλυκές αναμνήσεις

στην άκρη της γλώσσας

με κρυφές απεικονίσεις

κόκκινα μυστικά

παίζοντας στα χέρια

κομμάτια από κοχύλια

που χάιδευαν το λαιμό σου

ερευνώντας στις πτυχές

των σεντονιών

αναδιφώντας

το χθες και το αύριο

η πιο μεγάλη μέρα

ατέλειωτη

χωρίς έρμα και τέλος

ένας αέναος βρυχηθμός

στις φωνές

στη βιαστική κίνηση

ο καφές που νέρωσε

και το κορμί που ιδρώνει

ενθυμούμενο

την οσμή και την υφή σου

το ιερό σώμα

που όταν μέσα του μπαίνεις

η ψυχή που καταυγάζεται

κι όλα εκ νέου

επανακτούν

το διασκορπισμένο τους

νόημα

η πιο μεγάλη μέρα

ένας δρόμος μακρύς

χωρίς δέντρα και ίσκιο

μόνο με μια

εκτυφλωτική αντανάκλαση

από βλέμμα βαθύ

κεχριμπαρένιο

τα βήματά σου

ορίζουν

τα στίλβοντα άκρα

και με φορέματα ανάλαφρα

κάνοντας την είσοδό σου

ορμητικά

στης πιο μεγάλης μέρας

δροσερό σκαλοπάτι

που ως τ' ανεβαίνεις

αλλάζει η όψη των πραγμάτων

κι όλα αποκτούν ξανά

το μεγάλο και βαθύτερο

νόημα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο κι ανεπανάληπτο της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Διαβάστε περισσότερα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Διαβάστε περισσότερα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο abort mission το προτσές του ιστορικού υλισμού ...

Διαβάστε περισσότερα

Ex Post

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου