Ωκεανοί

και ποιος ενδιαφέρεται
στην τελική
ρίξε πάνω σου
την κοντόθωρη θλίψη σου
και φύγε απο δω
μας κόβεις τη θέα
μα εγώ ήθελα μόνο
να παίξουμε
χα, νομίζεις ότι ακόμα
δεν ήρθε ο καιρός
των πραγμάτων
αυτά που ανεπαισθήτως
ωριμάζουν στο υπόγειο
κι έρχεται μια ωραία μέρα
να σαπίσουν με πάταγο
διαλύοντας κομμάτια
παρασέρνοντας πέτρες και χώμα
και αίμα άλικο
στις νεροσυρμές
τι ζητάω
το μόνο που ήθελα ήτανε
να,
αυτά τα πιο άγουρα φιλιά
στο περιστύλιο της προσμονής
σύνελθε
καιρός να δεις τα πράγματα
στις διαστάσεις τους
μα,
αν δεν μπορώ να κατακτώ
αυτό το κομμάτι λατρείας
που μπορώ να σμιλευω
ξέρεις '
με τα χέρια μου
και να κάνω το λίγο πολύ
πόσο ανώριμα και  άσκοπα
περιφέρεις τις γλίσχρες ιδέες σου
θα προτιμούσα
τη ζωντάνια των άγριων κήπων
με άτια καλπάζοντας
την έξαψη αυγατίζοντας
μέχρι να εκρήγνυται
μα η έκρηξη
θα τα διαλύσει όλα
ναι
και μετά θα βρεθούμε
σ' έναν απέραντο
διάφανο ωκεανό
που η μοναξιά του με τρομάζει
κι η απεραντοσύνη του
σιγά σιγά
μη μας ρουφήξει κάτω
να μην αφήσουμε