Υγρό

αχείλι μου
γλυκά να σε κεντούσα
κι όλο το νέκταρ και το αίμα
να στάλαζε εντός μου
τι δεν μου φτάνει μια αγκαλιά
είναι αμέτρητα τα χάδια
που θέλω επάνω σου
να γεωγραφήσω
σαν τον παλιό τον περιπατητή
να φέρνω ένα γύρο
την αυλή σου
να έμπω μέσα
να σε τρυγήσω
κι απ΄το ποτό σου
να μεθύσω
μέσα σε σένα
ν' αποκάμω
και να ξυπνήσω
που ο κόσμος όλος
να είναι λέει
με μιας αλλιώτικα δοσμένος
όλα να μιλούν
στον έρωτα
κι εγώ λέει να γίνω
σάτυρος στον κήπο σου
χωρίς ντροπή καμία
να σε ξαπλώνω κει στο χώμα
κάτω απ' τον ήλιο του φθινόπωρου
χείλη μισάνοιχτα
μάτια κλειστά
το πώς σε θέλω
μόνο αυτό στον κόσμο να μετρά
κι ασχήμια πια καμμιά
μόνο φιλί
νερό καθάριο σαν βροχή
να σου ποτίσω το κορμί
μόνο φιλί
ούτε και λόγια
ούτε υπόμνηση καμία
μόνη ουσία
το κορμί
σαν μουσκεμένο περιβόλι
να το φιλώ
να το μεθώ
να ευωδιάζει
χώμα και σώμα