Τα πολύτιμα

κι  άλλα έτσι
μικρά φάλτσα
τ αφήνω να αιωρούνται
σαν το γέλιο μετά τον έρωτα
είναι τόσα σπουδαία
που η φυσικότης τους
τα κάνει να φαίνονται
απλά και σίγουρα
μα για σκέψου
πόσοι έχουνε στερηθεί
οριστικά ένα χάδι απαλό
ένα μάγουλο
μια αγκαλιά
α, μην υποτιμάς
τα μικρά τιμαλφή
του έρωτα
ίσως αυτά
να μετράνε
ως τα πιο πολύτιμα
σαν κοσμήματα παλαιακά
σε κασετίνες στο συρτάρι
όλα πηγαίνουνε
γοργά κατά τη δύση
μα δεν με νοιάζει
αγαπώ το φως
που λιγοστεύει
γιατί κάτι μέσα μου
όλο παίρνει
και φωτίζει