Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ταξιδεύω

ολο ταξιδεύω μέσα μου
αυτό το σώμα
κι όλα πετάω πετάω
αλαφραίνοντας ξαφνικά
τόσο σαν μια πολύχρωμη φουσκίτσα
που παίζουν τα παιδιά
κι εγώ θέλω
να με παίξεις
στα χέρια σου
γλυκά και επικίνδυνα
αυτά τα απαλά χείλη
τόσο πολύ ψηλά
να σηκωθούμε μαζί
στον αέρα
να πλέκουμε τα σώματα
από ψηλά
κι όλο να πέφτουμε να πέφτουμε
και μετά να τιναζόμαστε
πάλι ψηλά
εξακοντίζοντας
τη δίψα για ζωή
θα κλειδώσω εκεί
ακολουθώντας πίσω
και θα γίνω '
κορμί σου
και μοίρα που ακολουθεί
το άρωμα των μαλλιών
θ' απορροφήσω
σαν να μην υπάρχει
και θα σε προβάλλω
[παντού
τριγύρω και μέσα μου
παλεύοντας
να κρατηθώ
από μερικές σκόρπιες λέξεις
απλές και τετριμμένες
που δεν αρκούν
δεν αγαποπούν
δεν τρελαίνουν
και δεν τρελαίνονται
κι όσο ωραία
τόσο πιέζει
αυτή η αναμονή
κι όλα συνωθούνται
περιμένοντας
την κατάλληλη στιγμή
ανάβοντας κεριά
τώρα που νυχτώνει
πιο νωρίς
πιο πολύ
πιο έντονα
πετώντας
ρούχα, βάρη, αναμονές
θέλω τώρα τώρα
τώρα σου λέω
θέλω να ζω
έλα
τώρα να κλειδώσουμε
και μην κάνεις ούτε βήμα
πέρα απ' αυτό
ποτέ πια








Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...