Μυστήρια

Λαίμαργα

υστερόβουλα

θα στρέψω κατά πάνω

με αφορμή

το ελάχιστο που θα βλέπω

θα ναι πολύ

οι κεραίες

πάλλονται 

οι δείκτες εκκωφαντιούν

όλα τέμνονται μέσα

κι αναζητούν τη δίοδο

ν απλώσω το χέρι

έτσι απλά στο στήθος

τα έχεις

όλα με το μέρος σου

κερδίζοντας κάθε εντύπωση

αποκαλύπτοντας

με το χαμόγελο

όσα ακριβά προσφέρεις

η γραμμή των ώμων

ανακατεύοντας ελίσσεσαι

ελεύθερη

αναδεύοντας γλυκά κι οδυνηρά

σαν θεά και σαν θεραπαινίδα της

σε γάμω μυστηρίων χθόνιων

εξακοντίζω 

όλα μου τα ελευσίνια πιστευτήρια

και με φλόγα και νερό

φωτιά στη φωτιά

το μαρτύριο επιτείνοντας

κοίτα επεκτείνομαι

διαπερνώ τα χείλη

το στόμα 

αφομοιώνομαι ολόκληρος

ταξιδεύοντας στο μέσα

συστρέφοντας κι υψώνοντας

όλο και περισσότερα

καταλαβαίνοντας τα πάντα

βυθίζοντας κι ανακάμπτοντας

στο έρεβος 

δυο στιγμών