σκληρα

καρδιά μου
που καίγεσαι
φτερουγίζεις άναρχα
διψώντας
τόσο που
κι ένα τόσο δα
μια υπόνοια
πόσο λιγωτικά μπορεί
εξεγείρεται
αυτό το σώμα
που πέφτει υπόκωφα
και μετά
εκσφενδονίζεται
στο γαλακτικό σύμπαν
κρυμμένες χαρές μου
ω, μπροστά μου τώρα
φανερωθείτε
τινάζοντας από πάνω σας
κατεβάζοντας τιράντα
κι ανεβαίνονταςπολύ
πολύ στον οίστρο σου
φώναξέ το
φώναξέ με
δώσε την πνοή
διατάζοντας
σε πλήρη έκταση
απάλειψε από πάνω μου
όλο τον επικαθήμενο χρόνο
κυριεύοντας
σώμα με σώμα
στόμα με φωτιά
γλυκά και άγρια
γλώσσα που αναζητά
το παλλόμενο σημείο
πνίγοντας την κραυγή
αυτό είμαι εγώ
αυτό είσαι συ
δε λέμε
δεν ακούμε
μόνο αρπάζουμε
χορήγησέ μου
την κάθε σου ξέπνοη
τελειωτική  σου κίνηση
εντός κι εκτός
χορεύοντας
καρφώνοντας
στηρίζοντας στο τοιχείο
θα βρεθώ
κλείνοντας πίσω
κάθε ανοιχτήδίοοδο
για να μου γίνεσαι το ένα μου
και να παίρνεις ενώ παίρνω
ω αδάμαστη
πόσο ζητώ
έτσι σκληράσταχέρια μου
για να σε κατακτήσω!