στο χείλος του γκρεμού

στο χείλος του γκρεμού
αισθάνεσαι άρχοντας
επουράνιος
σαν να χεις καβαλήσει
το πιο ψηλό βουνό
ή σαν να αιωρείσαι
με τα πόδια στον αέρα
και το βλέμμα
να απλώνεται ως πέρα
στους μακρινούς ανεμόμυλους
στο χείλος του γκρεμού
ο λόγος συμπηκνούται
ο λόγος τελειώνει
αν μετά καταφέρεις
και μαζέψεις σκόρπια ευρήματα
ίσως ανασυνθέσεις
κάτι απ' το χάος
που χάσκει
στο χείλος του γκρεμού
ο πόνος γίνεται απτός
και συμπαγής
σαν κοφτερός βράχος
με διεύθυνση
από βορρά προς νότο
κι εκεί
κάτω απ' τη βρωμερή αχλύ
με τα αστεία καραβάκια
βλέπω τα χέρια σου
επιδέξια πάνω
στο πληκτρολόγιο
με το βαμμένο νύχι
να τονίζει δραματικά
την κάθε κίνηση
όλη την έκταση
καταλαμβάνει αυτή η εικόνα
όλη η εστίαση
αναπάντεχα σε αυτό
και σε κάθε εύγλωττη
κίνησή σου
στο χείλος του γκρεμού σου
με πόνο κι ηδονή
περιδεής αφήνομαι