Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

persona

Είδα
από κοντά
πολύ κοντά
βυθίστηκα μ' εμπιστοσύνη
είδα την αγάπη
να χαμογελά
και γέλασε η ψυχή μου
ως τα σκοτεινά βάθη
εξορύσσοντας
θέρμη και πυρήνα
κι αν παρατήρησες
στο δωμάτιο
δεν έπαψε στιγμή
να διαχέεται 
ένα γλυκύτατο φως
απαλό κι εύγευστο
σαν σταγόνα
από τα χείλη σου
αυτό το άρωμα
που αδυνατώ να περιγράψω
αναδύεται αυτόνομα
κυριεύει το χώρο μου
εκτοπίζοντας όλα
τα περιττά
το άρωμα του δέρματος
γιατί το δέρμα
λέει αλήθεια
λέει και φόβο
και θέλω και ποθώ
ως ένας λεπτότατος αιθέρας
καλύπτει
κάθε εξωτερικό θόρυβο
κι ασχημονία
γι αυτό μην απορείς
που το ψάχνω
σαν το ζωντανό
που έρχεται αναζητώντας
το οικείο
το αγαπημένο
αγαπώ αυτό το νέφωμα
μέσα του
εγκολπώνομαι
όλα στη θέση τους
το χέρι με το χέρι
οδηγός η αιδοιοσύνη
που πιστεύω
θα μπορούσα
ν 'ακολουθώ
από μακριά
είναι πια ένα
το εγώ και το εσύ
κι αν εξηγώ
δεν το χρειάζεσαι
μόνο έλα κοντά
και τύλιξέ με
οριστικά
κι αμετάκλητα
θα καίομαι
σταθερά
στο βωμό των βέβηλα ιερών
λαγόνων σου


 Απόψε, ένα πραγματικά "οργασμικό" εκπληκτικό τρίο...λεπτομέρεια, πίσω από το κόντρα μπάσσο,,,






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...