Αδιαλείπτως

λίγοι κατέχουν
το μυστικό
πως για να δεις
περισσότερο φως
πρέπει πιο χαμηλά να κοιτάζεις
ω φτερουγίστε
μαγεμένα μου πουλιά
τι δε βαστώ
τόση χαρά στο στήθος μου
κι εγώ θα πω
δυο λόγια μικρά
δεν απαιτείται
να φλυαρούν
όσα αισθητικά υπάρχουν
να πω παράδειγμα
το γυναικείο τακούνι
που υψώνει το ύφος
κι απογειώνει την τέρψη
πώς αυτό
που ξεκινά από χαμηλά
κι από το χώμα και τις πλάκες του δρόμου
φτάνει σε ύψη υπέρτατα
αχ και μόνο
να σε νιώθω με το νου
να βαδίζεις
βήματα μικρά και νευρικά
ακαταμάχητη υπεροψία του υπέρτερου
αν μπορούσα
αυτές τις μικρές κινήσεις
να αιχμαλωτίσω
σαν τα δάχτυλα
στη μυτερή γωνία
ένα βήμα, λίκνισμα
γύρισμα ελαφρά
δεξιά αριστερά
κοιτάζοντας
πάνω από τον ώμο
σαρώνοντας ό,τι υπάρχει
κινείσαι
κι εγώ μένω ακίνητος
αδιαλείπτως
σε
φαντασιώνοντας