Θα μπορούσα
να σε αναγνωρίσω
ανάμεσα από χιλιάδες
να διακρίνω
το βάδισμά σου
το λίκνισμα
των γοφών
το ελαφρύ
σκύψιμο
του κεφαλιού
μια από δω
μια από κει
τα ζωηρά χρώματα
που σε ντύνουν
τις γάμπες σου
εξαίσια μαυρισμένες
μες το χειμώνα
το στήθος σου
που προβάλλει
μέσα απ' τ' ανοιχτό πουκάμισο
τα όμορφα χείλη
με το κραγιόν
που τόσο σου πάει
τους γλουτούς
που μ' επιμέλεια κρύβεις
κάτω απ' τα φαρδιά ρούχα
τα μάτια σου
με τη μωβ σκιά
το στόμα σου
το γλυκό και λάγνο
που τόσο δεν χορταίνω
την καμπύλη της Αφροδίτης
που μου αρέσει να μετρώ
με τ' ακροδάκτυλα
όλ' αυτά που με
περίσσιο εγωισμό
μα και ανείπωτη προσμονή,
τόση που κάποτε
με περιβάλλει και με αφήνει
χωρίς ανάσα
χωρίς σώμα
λέω, δικά μου
δικά μου
όλα αυτά
και πάλι τίποτα
δεν είπα
αλήθεια
θα μπορούσα
γιατί εσύ μόνο
εσύ
να σε αναγνωρίσω
ανάμεσα από χιλιάδες
να διακρίνω
το βάδισμά σου
το λίκνισμα
των γοφών
το ελαφρύ
σκύψιμο
του κεφαλιού
μια από δω
μια από κει
τα ζωηρά χρώματα
που σε ντύνουν
τις γάμπες σου
εξαίσια μαυρισμένες
μες το χειμώνα
το στήθος σου
που προβάλλει
μέσα απ' τ' ανοιχτό πουκάμισο
τα όμορφα χείλη
με το κραγιόν
που τόσο σου πάει
τους γλουτούς
που μ' επιμέλεια κρύβεις
κάτω απ' τα φαρδιά ρούχα
τα μάτια σου
με τη μωβ σκιά
το στόμα σου
το γλυκό και λάγνο
που τόσο δεν χορταίνω
την καμπύλη της Αφροδίτης
που μου αρέσει να μετρώ
με τ' ακροδάκτυλα
όλ' αυτά που με
περίσσιο εγωισμό
μα και ανείπωτη προσμονή,
τόση που κάποτε
με περιβάλλει και με αφήνει
χωρίς ανάσα
χωρίς σώμα
λέω, δικά μου
δικά μου
όλα αυτά
και πάλι τίποτα
δεν είπα
αλήθεια
θα μπορούσα
γιατί εσύ μόνο
εσύ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου