Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κυλώντας

Να είμαστε
όπως τώρα
χρόνια μετά
ποιος κοιτά
αυτό που έχει
σημασία
είναι για μένα
τελικά
να είμαστε
κάτι που λένε
ότι υπάρχει
παντοτινά
οι μέρες φεύγουν
 κι οι νύχτες
σβήνουν
αλλά εσύ
μην προσπερνάς
γιατί αν περάσεις
όλα στο τίποτα
θα χαθούν
οριστικά
ενώ αν είμαστε
όπως είμαστε
έτσι όπως ξέρουμε
απλά
τίποτα πια
δεν με φοβίζει
τίποτα
μόνο δεν μετρά
αν αντέχουμε
να έχουμε
και να γελάμε
σαν παιδιά
να λέμε, κοίτα,
όλα είναι εδώ
εσύ εδώ
να μην τρομάζεις
οι σκιές
να διαλύονται
το χέρι μου κρατώντας
τα σκοτάδια
να καταλύονται
αν είμαστε
έτσι απλά
δεν μιλώ
και σωπαίνω
και σημαίνω
κάθε σου σκέψη
το τίποτα
καταλαβαίνω
δεν είναι τίποτα
μη φοβάσαι
θα  είμαι δώ
όσο το θέλεις
και για το αύριο
μπορώ
ν' αφήνομαι
καταλαβαίνεις
σε σένα
κι όταν δεν θα 'χω
τον καιρό
πάλι θα έρχομαι
σε σένα
κι όταν όλα
θα περνάνε
πάλι θα δίνομαι
σε σένα
ώσπου ο χρόνος
να μείνει μόνος
θα κυλάω
μέσα σε σένα...






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...