Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

επαίτες

Οι επαίτες της Πράγας
κάμπτουν το σώμα τους
δεν κοιτούν στα μάτια
το βλέμμα υπονοείται
κι αυτό ίσως
είναι πιο σκληρό
κι αδέκαστο
απ' τον πιο άμεμπτο κριτή
κρύβουν και φανερώνουν μαζί
ίσως πάλι
να μην είναι παρά
μια επιτηδευμένη σκηνοθεσία
τα πολλαπλά
προσωπεία μας
τόσα και τόσα φορεμένα
που δεν ξέρουμε πια
αν υπάρχει κάτι αληθινό
από κάτω
ή χάσκει
αδιαφοροποίητο και αύταρκες
το απόλυτο κενό
δεν δείχνουν τα πρόσωπά τους
γιατί δεν έχουν μάτια
το βλέμμα συγκροτείται
από μνήμη
προσπάθειες
αγώνες
νίκες και ήττες
αφίξεις
και απουσίες



Σχόλια