βροχερό

μιλούσαν για ταξίδια

ήταν ωραία να θυμούνται

και ν' αναπολούν

αλλά οι ανέμελες μέρες

χάθηκαν μέσα στην παραζάλη

κι οι ώρες χτυπούν κούφιες

ένα ανελέητο σφυροκόπημα

μέρα και νύχτα

μόνο η γάτα

φαίνεται να μην νοιάζεται

αν πέρασε η μία

ή κάποια άλλη μέρα

κι ούτε αδημονεί

οι αναμνήσεις προσπερνούν

ο γενέθλιος κύκλος

έρχεται και στενεύει

σαν ρούχο που πια

δεν μπορεί να φορεθεί

ας ήταν το αγαπημένο σου

τώρα στενεύουν κι οι μέρες

κι η διαδοχή των εποχών

μοιάζει με χίμαιρα 

ας μιλούν οι άλλοι

για ταξίδια

θα προετοιμάζω

τον μικρό χώρο που μας αναλογεί

ενόσω η θάλασσα κάτω

θα σκουραίνει

θα χάνεται στα μαύρα σύννεφα

τι με νοιάζει

έχω να ετοιμάσω

ένα λιτό δείπνο

που δεν θα 'ναι ποτέ καλό

να στρώσω

τα καθαρά σεντόνια

που είναι πια παλιά

σαν τις μέρες μας

να περάσω τις καινούριες χορδές

για να βρούμε ξανά

τις παλιές μελωδίες

δεν γίνεται

μαζί με το χρόνο

έρχεται κι η νοσταλγία

για πράγματα

που κανέναν πια

δεν ενδιαφέρουν

παρά τον μικρό μας κήπο

που ετοιμάζαμε από καιρό

όσα χρόνια κι αν περάσουν, κάποια πράγματα, όσο παλιώνουν, μαζί μ' εμάς, τόσο πιο πολύ διατηρούν  την αίγλη τους