Ενιαία

χάνομαι συχνά
σε όνειρα παράξενα
και καταπιάνομαι
μέσα στον ύπνο
να τα εξηγώ
πώς εξαπατά έτσι
το βάθος της συνείδησης
ή ό,τι είναι αυτό
που κάνει την επιθυμία
ένα πέταγμα
μια στιγμιαία αναλαμπή
οι τόποι εναλλάσσονται
λες
ή μήπως
όλοι ένα γύρο
γύρω από το ίδιο κέντρο
σταθερά καρφωμένοι
στην ακτίνα
που διαγράφει η μοίρα
κι όλα αυτά
το ξέρεις
πως μόνο στον έρωτα
καταλύονται
διακυβεύονται
διαρκώς από την αρχή
ήταν σαν να σε βλέπω
με καινούρια μάτια
ανανεωμένος ενθουσιασμός
που μες το στήθος μου
ενοικεί
αλλά και πάλι
σαν να μην έχει περάσει
ο ελάχιστος καιρός
είναι μυστήριο το πώς
διαχέεται η κάθε εντύπωση
με την αίσθηση
ή τη σκέψη της
 ή την υπόνοιά της
χωρίς χρόνο
χωρίς όρια
σαν μία
αδιάσπαστη
κι ενιαία
ύπαρξη