δεν είναι κανείς εδώ
το σπίτι με περιβάλλει
σαν τείχος προστασίας
σαν μια διαχωριστική γραμμή
εγώ και οι άλλοι
ζω σ' αυτή
τη γκρίζα ζώνη
εδώ και χρόνια
λίγα πράγματα
με αγγίζουν
γιατρέ μου
μήπως υποδύομαι
τον ίδιο μου τον εαυτό
όλα είναι
η αναζήτηση του νοήματος
η βολική απραξία
της μη ζωής
ας γίνει πάλι
η εγγύτητα
ο κανόνας μας
δεν βολοδέρνουμε
χωρίς πυξίδα
και χάρτη
όλες οι διαδρομές
κάποτε έρχονται
και ξεκαθαρίζουνε
στο μυαλό
και στις μέρες
που μοιραζόμαστε
κάνε ένα
μικρό τατουάζ
στον αστράγαλο
και πορεύσου
με αυτοπεποίθηση'
στον έρωτα
μια μικρή υπόμνηση
στιγμιαίας αθανασίας
για να φιλώ
και ν' αγαπώ\
όπου πατάς
και βρίσκεσαι
πέρασε πάλι
σαν άνεμος καυτός
και σάρωσέ με
επειγόντως
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου