Καταφύγιο

Μια μέρα ακόμα
είναι ίσως πολύ
η κάθε στιγμή
δεν μετριέται
πολύτιμη
μικρή
κι όμως
χωράει τα πάντα
όπως εμείς
στο ελάχιστο
που μας αναλογεί
μα τι σημασία έχει
αν
τυλίγεσαι πάνω μου
ασπίδα μου
για τον χειμώνα
που όμορφα
θα γλυκαίνεις
στα μεθυσμένα σου μάτια
όλα θα διαθλώνται
και θα περνάνε
εύκολα οι νύχτες
γρήγορα το φως
θα κάνει τον κύκλο του
και πάλι μέσα μας
θα καταλύσει
για αυτό
μη σε νοιάζει αν
οι δείκτες πέφτουν βαρείς
στα λίγα λεπτά που
το σκοτάδι λεπτό
διαχέεται
ετοιμάζεται
ένα μαγικό σκηνικό
κι η αυλαία ανοίγει
για να παίξουμε
αψηφώντας
την κρύα νύχτα
που έξω λυσσάει
σαν το αγρίμι
που δεν έχει σκέπη
κι ούτε καμιά
καταφυγή