εννέα και μισή
γυρνώντας
στο δρόμο
όλα φαίνονται
σαν να ρέουν
η μουσική
μια γλυκιά
κι απροσδιόριστη ακολουθία
ήχων και ρυθμού
ίσως
αυτή να είναι τελικά
η λέξη κλειδί
ρυθμός
τόσο εύκολα χάνεται
και με αναμονή πάλι
βρίσκεται
ο ρυθμός
έρωτας αντίδοτο
στο παράλογο
της διάρκειας
της μη διάρκειας
αδιάφορο
μόνο όταν
με την πλήρη απώλεια
της αισθήσεως
πληρούται κάθε αίσθηση
όταν
με τον εναγκαλισμό
των μερών εις όλον
δημιουργείται ενότητα
όταν
υπερβαίνοντας
το μεταίχμιο πάθος
υψώνεται ο άνθρωπος
το θλιβερό σάρκινο προσωπείο
σε ψυχή αθάνατη
όταν
με την υπέρβαση του εγώ
φθάνω ακέραιος
σε σένα
κάθε τι άλλο
ή αλλιώς
περιττό
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου