Γενιά

Μακριά από τούτον

τον μαύρο ουρανό

θα πετάξουμε

δεν υπάρχουν δικαιολογίες

ήμασταν έτοιμοι

εδώ και τόσον καιρό

έχοντας πάνω μας

μόνο τις θίνες

να λέμε την αλήθεια

μόνο με το αλάτι στο σώμα

να μην υπάρχει λόγος 

παρά μόνον

τα πιο ανείπωτα χείλη

να υμνούν 

τα ακατάλυτα

κι όσο το θέλω

άλλο τόσο ανάγκη είναι

χωρίς οδηγό

χωρίς φορτίο

ας υποθέσουμε ταξίδια

ας στραφούμε πιο κάτω

εδώ στο χώμα

που όλα ξεκινούν

και καταλήγουν

είμαστε οι θίνες

από τις στάχτες

και δεν το ξέρεις

ο χρόνος

θα μας εναποθέσει ανάρια

όταν θα γίνουμε ένα

με την ορμή

της νέας σποράς

μόνο που δεν το ξέρεις

γενιά μου

ανυπεράσπιστη

και τόσο αθώα 

ένοχη

κι όμως έχουμε ανάγκη από λίγη αισιοδοξία μέσα στις στάχτες