ξέρεις
πως δεν μπορώ τις γιορτές
πως δεν μπορώ τις γιορτές
ανοησίες
ελιτίστικες ανοησίες αγαπητέ
μα όχι
δεν είναι πως δεν θέλω
και προσπαθώ αλήθεια
αλλά, κάτι
σαν κάτι να μην υπήρξε ποτέ εκεί
για μένα
καμία γνώση και αίσθηση
το όλο πράγμα
να σου είναι ξένο
υπερβολές αυτό είναι αδύνατον
κι όμως να κοίτα
όλοι μιλούν μία γλώσσα
κι ωστόσο όλοι
μπορούν και συνεννοούνται
ναι φυσικά, τι θες να
θέλω να πω
χωρίς καμία προεργασία ή γνώση
αυτό συμβαίνει απλώς
και είναι τόσο φυσικό
αν πέσεις στη θάλασσα
θα νιώσεις την άνωση
όμως σκέψου και τούτο
αν για μια στιγμή
λάμψει μέσα σου
ένα κενό
ένα τόσο λαμπερό
κι απόλυτο κενό
τέτοιο που να εξουσιάζει
όλα τα εξωτερικά δεδομένα
και τις αναπαραστάσεις τους
σκέψου
πως συμβαίνει
ξαφνικά
παύει να υπάρχει η άνωση
και σαν μια πέτρα αφήνεσαι
και βουλιάζεις βουλιάζεις
γιατί αλλιώς δεν γίνεται
σκέψου
πόσο παράλογη μπορει να γίνει
η γιορτή
πόσο αφόρητη
η σχόλη
πόσο ακατανόητη
η χαρά
αγαπητέ μου νομίζω ότι αρχίζεις και
όχι αλήθεια
η χαρά
κι η γιορτή
θέλουνε άσκηση
όπως όλα
για κάποιον που γενήθηκε
τέλεια κι υποδειγματικά ξένος
αλλά πολεμάει
να υπάρξει για κάποιον λόγο
όπως το πρελούδιο του Σοπέν
που πολεμάει το έρεβος
και το λάθος
με το φως
και την αγάπη
να, άκου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου