αληθώς

Το βαρύ
ακίνητο απόγευμα
ήδη οι καμπάνες
ηχούσαν μακρυσμένες
οι ήχοι δεν έφταναν
όλοι ταξιδεύουν
και δεν φτάνει κανείς
ο προορισμός
δεν αρκεί
οι ετοιμασίες
μόνο για τον τύπο
ποιος ακούει πια
τον Ευαγγελιστή
"αληθώς, δίκαιος ούτος ήν"
και δεν μάθαμε
απολύτως τίποτα
ούτε ποτέ θα καταλάβουμε
κι εγώ μαζί
που καμώνομαι
τον τιμητή
με κούρασε
ο πολύς θόρυβος
τα βήματα
λόγια λόγια
λες και τα λόγια
έσωσαν ποτέ
κανέναν
ευχές συγγενείς
μια αδηφάγα σύναξη κενών λαλούντων
σαν δοχεία
[που τα χτυπάς και θορυβούν
κι ούτε μια στάλα νερό
δεν κουβαλούν
το φιλί, η αγκαλιά
το βαθύ
το ανιδιοτελές
το άνευ όρων
η μόνη δυνατότητα
έστω και με
την προσμονή
η μόνη πιθανή δίοδος
προς τη σωτηρία