δέσμη φωτός

πες μου
είναι μακριά
ή ένα βήμα μόνο
ως το δικό σου
το δικό μου
κτητικά
δεν απαιτούνται
αν
είναι όλα
στη θέση που αρμόζει
αν με το ίδιο πάθος
ανοίγουμε την πόρτα
και δεν βουλιάζουμε
στον κόσμο
με το ίδιο
και περισσότερο
επιστρέφουμε μέσα
βάλε το χέρι σου
στο γόνατό μου
θα κάνουμε έναν γύρο
την πόλη
και σαν βραδινή
δέσμη φωτός
θα ταξιδέψουμε
στον χρόνο
μπρος πίσω
εντός εκτός
μέσα έξω
ό,τι θυμάμαι
ένα υγρό φιλί
κι ένα φως
που ταξίδεψε
ώσπου να γίνει μια κουκίδα
στο πιο μακρινό
σκοτάδι


ένας μικρός κύκλος φόρου τιμής στον starman....