Γενική απεργία 9.04.2014. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες; Πλήρως απαξιωμένες. Ο συνδικαλισμός και η αυτοοργάνωση- αυτοθέσμιση; Κάθε άλλο, παρά την εικόνα περί του αντιθέτου που προσπαθούν να διαμορφώσουν τα κυρίαρχα μέσα μαζικής επιβολής. Ο στόχος; Προφανής. Συλλήβδην απαξίωση κάθε μορφής συλλογικής δράσης, καλλιέργεια την νοοτροπίας της εξομοίωσης προς τα κάτω και της αποϊδεολογικοποίησης ("όλοι ίδιοι είναι"), ηττοπάθεια, ανατολίτικη μοιρολατρία, απουσία ορθολογικής κρίσης και ανάλυσης, απομονωτισμός, ιδιωτεία, αποπροσωποποίηση, απάθεια. ΕΠΙΒΟΛΗ και ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ των ελίτ.
Κι όμως, δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα, επειδή κάποιοι θα ήθελαν να είναι. Η παρουσία των α' βάθμιων οργανώσεων εκπροσώπησης των εργαζομένων διαφόρων κλάδων και συλλογικών μορφών δράσης στο συλλαλητήριο της 9ης Απριλίου 2014 είναι ενδεικτική. Η συμμετοχή δεν είναι πολυτέλεια είναι πολιτική (με την ουσιαστική σημασία του πολιτεύεσθαι) επιλογή και έχει και κόστος. Θα μνημονεύσω και πάλι Καστοριάδη:
" Έτσι, το ξεπέρασμά της [της ετερονομίας της κοινωνίας] - που επιδιώκουμε γιατί το θέλουμε και γιατί ξέρουμε ότι και οι άλλοι άνθρωποι το θέλουν, όχι γιατί έτσι είναι οι νόμοι της ιστορίας, τα συμφέροντα του προλεταριάτου ή το πεπρωμένου του είναι - , η εγκαθίδρυση μιας ιστορίας όπου η κοινωνία όχι μόνο γνωρίζει τον εαυτό της, αλλά κάνει τον εαυτό της ως ρητά αυτοθεσμιζόμενο, συνεπάγεται μια ριζική καταστροφή του γνωστού θεσμού της κοινωνίας, μέχρι τις πιο ανυποψίαστες γωνίες του, που δεν μπορεί παρά να είναι θέση/δημιουργία, όχι μόνον νέων θεσμών, αλλά ενός νέου τρόπου του αυτοθεσμίζεσθαι και μιας νέας σχέσης της κοινωνίας και των ανθρώπων προς τη θέσμιση (Καστοριάδης Κ. [1981] Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας, Κέδρος, Αθήνα, σ.516)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου