Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μηνύματα

Κοίτα,
που σβήνουν
στο μεταίχμιο
οι πόλεις
οι λέξεις
οι χρησμοί
Στο μέτωπο
οι παλιές οι λύπες
το βλέμμα το λοξό
τα θαμπωμένα γυαλιά
οι μικρές χειρονομίες
στ' αυτοκίνητο
στο πεζοδρόμιο:
Γκάζι, Αμπελόκηποι
Πετράλωνα, Παγκράτι
Παρασκευή απόγευμα
λυκόφως
Όλα εκείνα
τα λίγα
τα πολλά
περισσότερα απ' αυτά
που ανακυκλώνονται
στο δρόμο
στην πλατεία
στη συνέλευση
στις συζητήσεις
με γνωστούς
με άγνωστους οικείους
μ' ανθρώπους που νομίζουν
που κραυγάζουν
που σκορπίζουν
Ο τόπος
Ο καιρός
που δεν προφταίνει
Αυτά τα σύντομα
Μηνύματα
Εστάλη

Συνεχίζεται παράλληλα το άτυπο αφιέρωμα σε γυναικείες φωνές. Γυναίκες περφεξιονίστριες, femmes fatales, αισθαντικές ερμηνεύτριες. Φωνές και ζωές εύθραυστες, δυναμικές, διαφορετικές, τσαμπουκαλεμένες, άγριες, τρυφερές, ερωτικές, μοναχικές. Just like a woman. Σήμερα, η κυρία K.D. Lang με μια όμορφη μπαλάντα απ' τα παλιά...
ΥΓ: Αν συνεχίσετε δε, με την K.D. ακούστε από το ίδιο live και το Crying, του Roy Orbinson, σε μια εξαιρετική ερμηνεία, αληθινό φωνητικό ρεσιτάλ και περίσσευμα ψυχής...

 Or


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...