περιμένουμε

ήταν καλός ο καιρός

χαίρονταν οι μέρες

μαζί τους

όλοι έφερναν από κάτι

σαν σε κοινή γιορτή

"ποτέ ξανά μόνος κανείς"
σαν να ήταν

το κρυφό τους μόττο

με βόλτες στη λιακάδα

που τώρα την αναζητάς

και στο ακρογιάλι

με γυμνά τα πόδια

τότε

που δεν μετρούσαν 

σε μια σε δύο

άλλη μία

τώρα εκείνες

τις φωτεινές αναμνήσεις

τις κρατούν σφιχτά

κάτω απ' το μαξιλάρι

μην τυχόν και λησμονήσουν

πως υπήρξαν καλύτερα

άλλοτε

προσπαθούν να συμμαζέψουν

τα θραύσματα

των πρωινών ονείρων

στο μεσοδιάστημα βαδίζοντας

με μάτια μισόκλειστα

ν' ανοίξεις το παράθυρο

να κυλήσει το νερό

να μπλέκεται η γάτα

στα πόδια σου

αυτοί δεν σε αναγνωρίζουν

γιατί δεν σε ξέρουν

όσο κι αν κοιτάζουν

βλέπουν ένα μαύρο πηγάδι

που δεν ξεδίψασε κανείς

ας περάσουν όλοι

ας περάσουν όλα

στον πρωινό κρύο αέρα

όλα ας αποκτήσουν

την πρότερη υπόστασή των

για τις γιορτές

για τις δύο τρεις ώρες

του Σαββάτου

που περιμένουμε