έσχατο

Διεκδικώ
το δικαίωμα
να είμαι ακόμα
το καλοκαίρι σου
να φοριέμαι απάνω σου
σαν το καλοκαιρινό σου ρούχο
το ελαφρύ
να με παίρνει ο αέρας
καθώς βαδίζεις αμέριμνα
ή και μεριμνώντας
τα βλέμματα
τις κινήσεις
μ' ένα λεπτό στρώμα
ιδρώτα
στο πάνω χείλος
λύσε μου
αυτό το γόρδιο δεσμό]
μην τον λύσεις ποτέ
κάνε με
αναπάντεχα να εκλιπαρώ
γι αυτά τα χείλη
μη με λυτρώσεις
όσο πιο πολύ
τόσο πιο ωραίο
όσο πιο μακριά πάει
η στιγμή της εκπλήρωσης
τόσο πιο ευπρόσδεκτη
η προσμονή
μη με λυτρώνεις
πολιόρκησέ με
μέχρι που
κι η έσχατη αντίσταση
να καταρρεύσει
και του έρωτα
το έσχατο παρόν
να θριαμβεύσει