ψηλαφητά
θα πάμε
από την αρχή
το σώμα θυμάται
κι αναγνωρίζει
δίνει
και δίνεται
ανακαλύπτει
τα σημεία αναφοράς
χωρίς βιασύνη
είτε νυχτώνει αργά
είτε νωρίς
το πιο ζωντανό
είναι αυτό που σχηματίζεται
μέσα μου
αμμουδερές παραλίες
και βότσαλα της φαντασίωσης
κρυμμένα παραμένουν
τα εναύσματα
της φωτιάς σου
τα έχεις μέσα σου
σε αναμονή
θέλω να βάλεις
αέρινο φουστάνι
και να θροϊσεις
αεράκι απαλό
ν' ανατριχιάζω
από χαρά
όταν σηκώνεις το
κι απάνω μου
λικνίζεσαι
με ζέση
και γλύκα ανείπωτη
ανίκητη αμαζόνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου