μέχρι ν' αποκοιμηθούμε

αφήστε με
πρέπει να καταδυθώ
σ' αυτό το άδυτο
χωρίς φως
χωρίς σκέψεις
με φλέβα πάλλουσα
ψηλαφητά
εκεί που φρικιά
το δέρμα
και τανύζονται τα λεπτά
αφήστε με
να πάψω να υποδύομαι
μέρα που δεν είναι
μέρα δεν έρχεσαι '
μήτε φεύγεις
βήμα, κανένα
ένας συρτός χορός
βουβός
τυφλός
σαν έξαψη πρωινή
αφήστε με
να μπω σ' αυτό το άδυτο
φοβάμαι
μην χαθώ
μέσα στο ίδιο το σώμα μου
εκεί θα βρω
το νερό
το γλυκύ και αψύ
το μέταλλο του αίματος
μ' αυτό
θ΄αλείψω τα χείλη σου
και θα τα φιλώ
θα τα φιλώ
μέχρι ν' αποκάμουμε