Αναπόληση

τα μπαλκόνια
στη Φωκίωνος Νέγρη
είναι σκηνές
μικρές ιδιωτικές
όποτε ανηφορίζω
μ' αρέσει
να παρατηρώ
παράλληλα έργα
να εκτυλίσσονται
άλλοτε
μ' ένα μαλακό
πορτοκαλοκίτρινο φως
άλλοτε
με σκιές
κι αναντακλάσεις
σ' αυτές τις σκηνές
παίζονται
όλων των ειδών
τα δράματα
ενίοτε
και κωμωδίες
είναι όμορφο
να βαυκαλίζεσαι
κάτω απ' αυτόν
τον διάφανο ορίζοντα
αυτοί οι δρόμοι
αυτά τα στενά μπαλκόνια
προσόψεις
άλλοτε νεαρών κοριτσιών
που κάτι μένει
μια λάμψη στα μάτια
ένα από καρδιάς χαμόγελο
πρόσωπα
δουλεμένα απ' το χρόνο
έτοιμη είναι η σκηνή
και μας περιμένει
να την περπατήσουμε
αλλά να είναι χειμώνας
να νυχτώνει νωρίς
και μεις να γυρνάμε
με τα φώτα σβηστά
και τα ρολά κατεβασμένα