πεθαίνοντας στον καναπέ

 οι κουρτίνες τραβηγμένες
τα στόρια κατεβασμένα
ούτως ή άλλως

δεν είχε νόημα

από καιρό

ίσως με το τηλεκοντρόλ στο χέρι

σαν τις αμερικάνικες ταινίες

μπροστά σε μία ανοιχτή τηλεόραση

ίσως στο νεροχύτη

μία μικρή διαρροή

βασανιστικά αργές σταγόνες

ίσως με πιάτα λερωμένα

στοιβαγμένα

ψίχουλα στο τραπέζι

και μια σειρά μυργμήγκια

σε ανυποψίαστο πάρτυ

να περάσει κι αυτό το βράδυ

για να έρθει μία άλλη μέρα

και μετά άλλη μία

και άλλη μία

και μετά

αυτά τα καλύμματα 

ήταν ταλαιπωρημένα από καιρό

αυτά τα χέρια αγκυλωμένα

ξεχασμένα στην αγάπη

μπλέκανε άβολα μεταξύ τους

κρατούσαν το τσιγάρο

και τον καφέ

κάτω πεταμένες στάχτες

τι με νοιάζει

ας καθαρίσουν οι επόμενοι

κι αν δεν μένει κανένας πίσω

ας μείνουν οι στάχτες

να εισχωρήσουν στα πλακάκια

να βγουν από τη μπαλκονόπορτα

τι με νοιάζει

μόνο που, να

έλεγα να πάω αύριο

αυτόν τον μικρό περίπατο

να πω ένα γεια

στα παιδιά στο σούπερ μάρκετ

να πάρω και κάνα φρούτο

έτσι να υπάρχει

ωραίο είναι το καρπούζι

τον Αύγουστο

ωραίο θα ήτανε

αφήστε με τώρα

θέλω να καθίσω εδώ στον καναπέ

να ξεκουραστώ

αρκετά εκτέθηκα

στην περιέργεια και τα σχόλια

να, εδώ στον καναπέ

δεν θα ενοχλήσω κανέναν

μην με ενοχλήσει κανείς